La maia d'alpaca

L'è aüsasi su bünora,
par pargési bén pülitu, fesi bèla
an t'al cadin, lavè l'gambi e al müsin.
Picénasi la séi prima, fansi su nà bèla
tröccia, l'è puntasi anca la spilla
furatansi an po' nà tötta.
Vardant fò dal finestrin g'asmieva
an gran viagiu püssè lüng du cul c'lè
fac' a'nsema al Peru n'tal mariagiu.
Povrü Peru l'è stc' cà, a l'è dighi vatü
ti, pormi cà ma ciuc at sai sa da no l'è
péc' par ti.
L'è nà dinti an tün negosiu c'l'era tut
n'l'uminà la gheva gnanca tanta gena
e paré l'è parlà: mi vuleva, mi ciarcheva,
si ansüma nà flanela par al mè Peru ca l'è cà
Cüla sciora c'l'è scütala l'è tiragnü fò
nà pila d'ogni güst, d'ogni cülò fantasia
e tinta unia. Quant che an fin l'è decidù
e la steva par paghé cüla sciora a'g'dis
al pressiu, e a mümenti as sent manchée.
Quant che pöi l'è rivà cà cün al Peru
a l'è dighi che la maia l'era cara nüt
perchè jeru 'n bruiala, l'è nà lana an po'
speciala: a lè cüla dal pacà.

Rotti Marilena
(Crevola)