La Pina

La Pina l'era mai stacia 'na belesa
e gnent vegia l'era anca pegiurà,
forsi l'era mai pruvà l'emusion d'una caresa
e gnanca la scosa d'un basin rubà.

L'era gnuva vegia tra benedision e messi,
pelegrinagi, rusarji e devusion,
tucc i mument l'andava a cunfasesi,
passava nota an dì sansa fè la cumunion.

An dì la Maria l'è dighi: "at devi scusemi
son curiosa, ma 'nte cat vai sempri dal masdì "?
E cela: " I vach an Sesia par veghi d'ambrunsemi
e l'è bel parchè 'nghè 'nciun a st'ora lì. "

"At vai an Sesia das par ti ? Sta tenta
al mond l'è pin ad malintensiunai:
mia ca sauta fò quaidun cat viulenta
'mè s'lecc tucc i dì 'nciuma i giurnai"!

La Pina l'è facc na facia stralunà,
l'è gnughi doss cumè 'n colp ad debulesa,
l'è sagnasi e din da cela l'è pragà:
"Magara,al Signor ca lu vulesa".

al BIJALOON

Lino Giuliani
(Grignasco)